Listopadowe długie noce, jeśli tylko pogoda na to pozwoli, są gratką dla obserwatorów nieba. W pierwszej dekadzie miesiąca, będziemy mogli obserwować Merkurego nisko nad wschodnim horyzontem, tuż przed wschodem Słońca. Zaś na wieczornym, zachodnim niebie rozgościła się jasna Wenus, widoczna po zachodzie Słońca. Jowisz i Saturn widoczne są już tylko w pierwszej części nocy, za to przez całą noc posiadacze teleskopów mogą wypatrywać Urana na tle gwiazdozbioru Barana. Międzynarodowa Stacja Kosmiczna (ISS) widoczna będzie na niebie do 9 listopada w drugiej części nocy, natomiast od 19 listopada pojawi się na wieczornym niebie. Dokładne dane przelotów ISS i innych satelitów na stronie: www.heavens-above.com . 19 listopada będzie miało miejsce częściowe zaćmienie Księżyca, jednak niewidoczne w terenu Polski. Jak zawsze życzę Wam dobrej pogody i owocnych obserwacji.
3 XI – koniunkcja Księżyca i Merkurego
4 XI – nów Księżyca
5 XI – Księżyc w perygeum/ opozycja Urana
8 XI – koniunkcja Księżyca i Wenus
10 XI – koniunkcja Księżyca i Saturna
11 XI – koniunkcja Księżyca i Jowisza / I kwadra Księżyca
17/18 XI – maksimum roju Leonidy (ZHR=15)
18 XI – koniunkcja Księżyca i Urana
19 XI – pełnia Księżyca / częściowe zaćmienie Księżyca
20 XI – Księżyc między Plejadami i Hiadami
21 XI – Księżyc w apogeum
24 XI – koniunkcja Księżyca i Polluksa (najjaśniejsza gwiazda Bliźniąt)
27 XI – III kwadra Księżyca / koniunkcja Księżyca i Regulusa (najjaśniejsza gwiazda Lwa)
Janusz Nicewicz