“Superksiężyc” w Niepołomicach

14 listo­pada 2016 roku mie­li­śmy oka­zję podzi­wiać nie­co­dzienne zja­wi­sko, które media okrzyk­nęły mia­nem “Super­k­się­życa”.

Orbita  Księ­życa  jest elipsą o  nie­wiel­kim  stop­niu  spłasz­cze­nia. W pery­geum czyli punk­cie naj­bliż­szym Ziemi, zbliża się on do niej na odle­głość śred­nio 363 100 km, to jest o około 43 000 km bli­żej niż punk­cie odda­lo­nym od Ziemi naj­bar­dziej czyli w apo­geum. [Śred­nia odle­głość Księ­życa od Ziemi wynosi 384 402 kilometry].

Jeżeli peł­nia Księ­życa przy­pad­nie w momen­cie kiedy jest on w pery­geum lub w pobliżu pery­geum, mamy wtedy do czy­nie­nia ze zja­wi­skiem tzw. “Super­k­się­życa”.

14 listo­pada 2016 roku Księ­życ zna­lazł się w odle­gło­ści 356 512 km od Ziemi osią­ga­jąc na nie­bie roz­miary kątowe 33’52” – naj­więk­sze od 1948 roku. Warto było to zoba­czyć, gdyż kolejne takie zja­wi­sko będzie można oglą­dać dopiero 25 listo­pada 2034 roku.

Wię­cej infor­ma­cji na temat “Super­k­się­życa” znaj­dzie­cie w mate­riale przy­go­to­wa­nym przez Prze­my­sława Rudzia z Pol­skiej Agen­cji Kosmicznej:

“Czy to ptak? Czy to samo­lot? Nie! To Superksiężyc!”

 

W naszym Obser­wa­to­rium rów­nież odby­wały się obser­wa­cje. Goście, któ­rzy nas odwie­dzili tego wie­czora, mieli oka­zję pooglą­dać Księ­życ przez tele­skopy, dowie­dzieć się wię­cej o Srebr­nym Glo­bie i “Super­k­się­życu”, a także wyko­nać wła­sną fotografię.

Poniż­sze zdję­cia: © Domi­nik Pasternak