Spojrzenie we wrześniowe niebo 2025

Posted by on 29 sierpnia 2025

Spojrzenie we wrześniowe niebo 2025

W święty Idzi pogoda, cała jesień wygoda”

   To przy­sło­wie daje nam nadzieję, że po gorą­cym lecie, cze­kać nas będzie czas pięk­nej, sta­bil­nej i praw­dzi­wie jesien­nej pogody. Wrze­sień, poza wyda­rze­niami histo­rycz­nymi, zwią­zany jest z powro­tem dzieci i mło­dzieży do szkół, zaś na nie­bie, to przede wszyst­kim okres rów­no­wagi mię­dzy dłu­go­ścią dnia i nocy. Te ostat­nie, są już coraz dłuż­sze i czę­sto bez­chmurne, co sprzyja obser­wa­cjom astro­no­micz­nym. Parę cie­ka­wych zja­wisk będziemy mogli zaob­ser­wo­wać na wrze­śnio­wym nie­bie, a wszystko zale­żeć będzie od naszych moż­li­wo­ści obser­wa­cyj­nych. Posta­rajmy się w tym celu wyko­rzy­stać, z dala od miej­skich świa­teł, w wolny wie­czór, aby cho­ciaż przez chwilę spoj­rzeć w roz­gwież­dżone niebo, by podzi­wiać nawet gołym okiem Drogę Mleczną, roz­cią­ga­jącą się przez cały nie­bo­skłon, od pół­noc­nego do połu­dnio­wego hory­zontu. Ponadto, od 8–12 wrze­śnia odbę­dzie się w War­sza­wie, 42 Zjazd Pol­skiego Towa­rzy­stwa Astro­no­micz­nego, zwią­zany jed­no­cze­śnie z 200-leciem ist­nie­nia tam­tej­szego Obserwatorium.

Korzy­sta­li­śmy dotych­czas, na ile to było tylko moż­liwe, z uro­ków tego­rocz­nego lata. Prze­ży­wa­li­śmy lot Sła­wo­sza Uznań­skiego w Misji AX‑4, a tym­cza­sem – ani nie spo­strze­gli­śmy się kiedy – Słońce w swej wędrówce po Eklip­tyce sys­te­ma­tycz­nie podą­żało ku rów­ni­kowi nie­bie­skiemu, przez  co jego dekli­na­cja – czyli wyso­kość nad rów­ni­kiem – malała, a w związku z tym, dni sta­wały się nie­ubła­ga­nie coraz to krót­sze. Wie­czo­rem 22 wrze­śnia o godz. 20.20, Słońce znaj­dzie się na rów­niku nie­bie­skim – wej­dzie w znak Wagi – po czym “przej­dzie” z pół­kuli pół­noc­nej nieba na połu­dniową i tym samym roz­pocz­nie się astro­no­miczna Jesień.

Nie­za­leż­nie od tego faktu, w Kra­ko­wie w dniu 1 wrze­śnia, Słońce wscho­dzi o godz. 5.55 a zacho­dzi o godz. 19.23, nato­miast 30 wrze­śnia, wscho­dzi o godz. 6.39 a zacho­dzi o 18.20, zatem w ciągu tego mie­siąca ubę­dzie nam dnia w Mało­pol­sce o 107 minut! Skut­kiem ist­nie­nia zja­wi­ska refrak­cji w atmos­fe­rze ziem­skiej – wszyst­kie obiekty na nie­bie widzimy nieco wyżej niż są one w rze­czy­wi­sto­ści, zatem fak­tyczne zrów­na­nie dłu­go­ści dnia z nocą będzie dopiero 25 września.

Jeśli cho­dzi o stan aktyw­no­ści magne­tycz­nej naszej gwiazdy, to w tym mie­siącu, podob­nie jak to było w waka­cje, należy się spo­dzie­wać zmien­nej ilo­ści plam, pochodni, czy pro­tu­be­ran­cji, na tar­czy naszej gwiazdy. Słońce bowiem znaj­duje się w sta­nie wzmo­żo­nej dzia­łal­no­ści, zwią­za­nej z jego 25 cyklem jede­na­sto­let­niej aktyw­no­ści. Pamię­tajmy przy tym, że obser­wa­cje plam i róż­nych zja­wisk z nimi zwią­za­nych, pro­wa­dzimy wyłącz­nie przy uży­ciu odpo­wied­nich fil­trów, naj­le­piej rzu­tu­jąc obraz Słońca przez lunetę na ekran. Ponadto 21.IX. wystąpi czę­ściowe zaćmie­nie Słońca. Jego mak­si­mum wystąpi o godz. 21.42, a zatem na pół­kuli połu­dnio­wej (Austra­lia, Antark­tyda, Pacy­fik, Atlantyk).

Nato­miast ciemne, pra­wie bez­k­się­ży­cowe noce, dogodne do obser­wa­cji astro­no­micz­nych, wystą­pią w dru­giej poło­wie wrze­śnia, bowiem Księ­życ roz­pocz­nie ten mie­siąc podą­ża­jąc do pełni, która przy­pad­nie 7.IX. o godz. 20.09. Wtedy też wystąpi – widoczne nie tylko w Pol­sce – cał­ko­wite zaćmie­nie Księ­życa z mak­si­mum o godz. 20.12. Ostat­nia kwa­dra będzie 14.IX. o godz. 12.33, nów 21.IX. o godz. 21.54 i pierw­sza kwa­dra 30.IX. o godz. 01.54. Księ­życ znaj­dzie się w apo­geum (naj­da­lej od Ziemi) 26.IX. o godz. 12, a w pery­geum (naj­bli­żej nas) będzie 10.IX. o godz. 14. Nato­miast 8.IX. o godz. 22, Księ­życ zbliży się do Saturna, a 12.IX. o pół­nocy, do Ple­jad. Będzie zatem co obser­wo­wać, byle się nam przy­tra­fiła odpo­wied­nia pogoda.

Jeśli cho­dzi o pla­nety, to Mer­kury we wrze­śniu kryje się w pro­mie­niach sło­necz­nych. Nato­miast Wenus pełni rolę Gwiazdy Poran­nej i swym bla­skiem z łatwo­ścią wpad­nie nam w oko, na godzinę przed wscho­dem Słońca. Zaś Mars gości w gwiaz­do­zbio­rze Panny i 12.IX. zbliży się do Spiki naj­ja­śniej­szej gwiazdy w tej kon­ste­la­cji. Możemy go obser­wo­wać na zachod­nim nie­bie mak­sy­mal­nie do dwóch godzin po zacho­dzie Słońca. Jowi­sza możemy obser­wo­wać w dru­giej poło­wie nocy. Gości on, ze swoją wspa­niałą gro­madką gali­le­uszo­wych księ­ży­ców w gwiaz­do­zbio­rze Bliź­niąt. W Rybach, a następ­nie w Wod­niku, dziel­nie kro­czy na nie­bie gazowy Saturn, przy­stro­jony w pier­ście­nie z naj­więk­szym sate­litą Tyta­nem, co możemy podzi­wiać już przez nie­wielką lunetę. Ponie­waż w dniu 21.IX. będzie on w opo­zy­cji do Słońca, więc możemy go obser­wo­wać przez całą noc. Uran będzie widoczny po pół­nocy w  gwiaz­do­zbio­rze Bliź­niąt, bowiem dopiero w listo­pa­dzie będzie w opo­zy­cji do Słońca. Nato­miast w gwiaz­do­zbio­rze Ryb, przez całą noc można obser­wo­wać Nep­tuna, który 23.IX. będzie  w opo­zy­cji do Słońca,  ale do jego obser­wa­cji trzeba się posłu­żyć małą lunetką.
Na zakoń­cze­nie zapa­mię­tajmy sta­ro­pol­skie przy­sło­wie, które łączy się z tym początkowym:

Jaki pierw­szy wrze­sień  –  taka będzie jesień” 

dr Adam Michalec,
Nie­po­ło­mice, 29 lipca 2025

Wschody i zachody Słońca
Wschody i zachody Księżyca