Spojrzenie w sierpniowe niebo 2019

Posted by on 07 sierpnia 2019

Spojrzenie w sierpniowe niebo 2019

Adam Micha­lec, sier­pień 2019

Tego lata, w okre­sie urlo­pów i w dru­giej poło­wie tego­rocz­nych waka­cji, będziemy się sta­rać korzy­stać z dobro­dziejstw sło­necz­nego nieba. Rze­czy­wi­ście, jest to bowiem okres jesz­cze dłu­gich dni, a krót­kich i cie­płych nocy, które nie­zbyt sprzy­jają obser­wa­cjom astro­no­micz­nym. Tym nie mniej, wiele cie­ka­wych zja­wisk będziemy mogli zaob­ser­wo­wać na nie­bie w tym mie­siącu, a w dru­giej deka­dzie sierp­nia słynne Per­se­idy. Posta­rajmy się w tym celu wyko­rzy­stać wolny czas, a być może pogoda z całą pew­no­ścią dosto­suje się do naszych oczekiwań.

W mie­siące waka­cyjne, na połu­dniowo-wschod­nim nie­bie, gdy dobrze się ściemni, a w sierp­niu to około godz. 22, kró­luje tzw. Trój­kąt Letni. Two­rzą go trzy gwiazdy pierw­szej wiel­ko­ści: Deneb, Wega i Altair. Należą one, w kolej­no­ści, do gwiaz­do­zbio­rów: Łabę­dzia, Lutni i Orła. W trój­ką­cie tym, naj­wy­żej nad hory­zon­tem, mie­ści się pra­wie w cało­ści Łabędź (jego jasne gwiazdy two­rzą krzyż), na prawo, nieco poni­żej Lira i u dołu Orzeł.
Przez wszyst­kie te trzy gwiaz­do­zbiory, w ich tle, prze­biega Droga Mleczna, czyli nasza Galak­tyka. Aby ją na nie­bie dostrzec, wystar­czy tylko sprawne oko i poświę­ce­nie paru chwil w bar­dzo późny pogodny wie­czór, ale z dala od zbęd­nych świateł.

Słońce w swej „wędrówce” po Eklip­tyce podąża powoli ku rów­ni­kowi nie­bie­skiemu, przez co jego dekli­na­cja będzie sys­te­ma­tycz­nie maleć, a w związku z tym dni staną się nie­znacz­nie, ale nie­ubła­ga­nie coraz to krót­sze. W Mało­pol­sce, 1 sierp­nia Słońce wscho­dzi o godz. 5.09, a zacho­dzi o godz. 20.23, czyli dzień będzie trwał 15 godzin i 15 minut. Będzie już krót­szy od naj­dłuż­szego dnia w roku o 68 minut; nato­miast 31 sierp­nia Słońce wscho­dzi o 5.53, a zacho­dzi o 19.27, czyli będzie nam świe­ciło przez 13 godzin i 34 minuty: zatem przez sier­pień ubę­dzie nam dnia o 101 minut.
W mię­dzy­cza­sie zaś, Słońce w swej „wędrówce” wśród zna­ków Zodiaku, przej­dzie 22 sierp­nia, ze znaku Lwa, w znak Panny.

Jeśli zaś cho­dzi o aktyw­ność magne­tyczną Słońca, to utrzy­muje się ona nadal na niskim pozio­mie. Nieco zwięk­szona, w jego 25 cyklu aktyw­no­ści, może wystą­pić pod koniec sierp­nia, czego widomą oznaką będzie nie­wielki wzrost ilo­ści plam i roz­bły­sków w fotos­fe­rze Słońca. Nato­miast zawsze należy się liczyć z nie­spo­dzian­kami z jego strony, co być może zaowo­cuje moż­li­wo­ścią zaob­ser­wo­wa­nia nawet w Mało­pol­sce zorzy polarnej.

Księ­życ nato­miast roz­pocz­nie i zakoń­czy ten mie­siąc w nowiu i w pery­geum, czyli naj­bli­żej Ziemi. Kolej­ność jego faz w sierp­niu będzie następująca:

  • nów 01.VIII. o godz. 05.12,
  • pierw­sza kwa­dra 07.VIII. o godz.19.31,
  • peł­nia 15.VIII. o godz.14.29,
  • ostat­nia kwa­dra 23.VIII. o godz.16.56,
  • nów 30.VIII. o godz.12.37.

 

pery­geum (naj­bli­żej Ziemi) znaj­dzie się Księ­życ 02.VIII. o godz.09 i 30.VIII. o godz.18. Nato­miast w apo­geum (naj­da­lej od Ziemi) będzie 17.VIII. o godz.13. Ponadto Księ­życ będzie 12 sierp­nia zakry­wał Saturnapla­netę kar­ło­watą Plu­ton. Te zja­wi­ska nie będą jed­nak widoczne z tery­to­rium Pol­ski, jedy­nie możemy prze­śle­dzić zbli­że­nie Księ­życa do Plu­tona o pół­nocy 12/13. VIII.

Jeśli zaś cho­dzi o pla­nety, to:

  • Mer­ku­rego będzie można obser­wo­wać na poran­nym nie­bie przez pierw­sze trzy tygo­dnie sierp­nia, potem znik­nie w pro­mie­niach Słońca, by poja­wić się na wie­czor­nym nie­bie po waka­cjach, w ostat­niej deka­dzie września.
  • WenusMars przez cały sier­pień kąpią się w pro­mie­niach Słońca, i są z Ziemi naszej nie­wi­doczne. Będzie je można obser­wo­wać dopiero na jesieni, Wenus na nie­bie wie­czor­nym, a Marsa na nie­bie porannym.
  • W gwiaz­do­zbio­rze Wężow­nika, możemy prak­tycz­nie przez całą noc obser­wo­wać Jowi­sza ze swoją gro­madką gali­le­uszo­wych księ­ży­ców, który w czerwcu był w opo­zy­cji do Słońca. Pod koniec sierp­nia będzie widoczny tylko na wie­czor­nym niebie.
  • Za nim dziel­nie kro­czy na nie­bie Saturn przy­stro­jony w pier­ście­nie, które możemy podzi­wiać już przez nie­wielką lunetę. Gości on w gwiaz­do­zbio­rze Strzelca. Był w opo­zy­cji 9.VII., możemy go zatem obser­wo­wać na noc­nym nie­bie przez cały sierpień.
  • UranNep­tun widoczne będą w dru­giej poło­wie nocy, odpo­wied­nio w gwiaz­do­zbio­rach Ryb i Wod­nika. Koń­cówka waka­cji będzie szcze­gól­nie dobrym okre­sem do obser­wa­cji tych pla­net, w związku z ich prze­by­wa­niem bli­sko opo­zy­cji: Nep­tun – 10.IX., a Uran – 28.X. Aby te pla­nety dostrzec, musimy się posłu­żyć cho­ciażby lor­netką, a naj­le­piej sto­su­jąc do obser­wa­cji lunetę.

 

Od 17 lipca do 24 sierp­nia pro­mie­niują – znane od stu­leci – Per­se­idy, zwane też łzami św. Waw­rzyńca. Główne, roz­cią­głe ich mak­si­mum wystąpi w dzień 12 i nocą 12/13 sierp­nia. Obser­wa­cjom będzie prze­szka­dzał Księ­życ do pełni, który zaj­dzie dopiero po pół­nocy. Zapra­szam, jak w roku ubie­głym, wie­czo­rem 11/12 sierp­nia na Rynek w Nie­po­ło­mi­cach, do wspól­nych obser­wa­cji tego słyn­nego roju mete­orów – warto bowiem zarwać tro­chę nocy, z nie­dzieli na ponie­dzia­łek, aby zoba­czyć te liczne „spa­da­jące gwiazdy”.

Pamię­tajmy też o sta­ro­pol­skim spo­so­bie na odchudzanie:
W sierp­niu wszelki zby­tek, nie idzie w pożytek

 

Wschody i zachody Słońca – sier­pień 2019 [PDF]