Spojrzenie na wrześniowe niebo 2020

Posted by on 31 sierpnia 2020

Spojrzenie na wrześniowe niebo 2020

Adam Micha­lec, sier­pień 2020

 

Gdy wrze­sień z pogodą zaczyna, zwy­kle przez mie­siąc pogoda trzyma

To przy­sło­wie budzi w nas nadzieję, iż po kapry­śnym lecie, cze­kać nas będzie czas pięk­nej, sta­bil­nej i praw­dzi­wie jesien­nej pogody. Wrze­sień, poza wyda­rze­niami histo­rycz­nymi, zwią­zany jest z powro­tem dzieci i mło­dzieży do pan­de­micz­nie zre­for­mo­wa­nych szkół, zaś na nie­bie, to okres rów­no­wagi mię­dzy dłu­go­ścią dnia i nocy. Te ostat­nie, są już coraz dłuż­sze i czę­sto bez­chmurne, co sprzyja obser­wa­cjom astronomicznym.

Parę cie­ka­wych zja­wisk będziemy mogli zaob­ser­wo­wać na wrze­śnio­wym nie­bie, a wszystko zale­żeć będzie od naszych moż­li­wo­ści obser­wa­cyj­nych. Posta­rajmy się w tym celu wyko­rzy­stać, z dala od miej­skich świa­teł, wolny wie­czór, aby cho­ciaż przez chwilę spoj­rzeć w roz­gwież­dżone niebo, by podzi­wiać nawet gołym okiem Drogę Mleczną, roz­cią­ga­jącą się przez cały nie­bo­skłon, od pół­noc­nego do połu­dnio­wego horyzontu.

Korzy­sta­li­śmy, na ile to było tylko moż­liwe, z uro­ków tego­rocz­nego lata, a tym­cza­sem – ani nie spo­strze­gli­śmy się kiedy – Słońce w swej wędrówce po eklip­tyce sys­te­ma­tycz­nie podą­żało ku rów­ni­kowi nie­bie­skiemu, przez co jego dekli­na­cja – czyli wyso­kość nad rów­ni­kiem – malała, a w związku z tym, dni sta­wały się nie­ubła­ga­nie coraz to krótsze.
Po połu­dniu, 22 wrze­śnia o godz. 15.31, Słońce znaj­dzie się na rów­niku nie­bie­skim – w punk­cie Wagi – po czym “przej­dzie” z pół­kuli pół­noc­nej nieba na połu­dniową i tym samym roz­pocz­nie się astro­no­miczna jesień.

Nie­za­leż­nie od tego faktu, w Kra­ko­wie w dniu 1 wrze­śnia, Słońce wscho­dzi o godz. 5.55 a zacho­dzi o godz. 19.23, nato­miast 30 wrze­śnia, wscho­dzi o godz. 6.39 a zacho­dzi o 18.20, zatem w ciągu tego mie­siąca ubę­dzie nam dnia w Mało­pol­sce o 107 minut! Skut­kiem ist­nie­nia zja­wi­ska refrak­cji w atmos­fe­rze ziem­skiej – wszyst­kie obiekty na nie­bie widzimy wyżej niż są one w rze­czy­wi­sto­ści, zatem fak­tyczne zrów­na­nie dłu­go­ści dnia z nocą będzie dopiero 25 września.

Jeśli cho­dzi o stan aktyw­no­ści magne­tycz­nej naszej gwiazdy, to w tym mie­siącu, podob­nie jak to było w waka­cje, należy się spo­dzie­wać braku, lub ewen­tu­al­nie bar­dzo małej ilo­ści plam, pochodni, czy pro­tu­be­ran­cji, na tar­czy naszej gwiazdy. Słońce bowiem znaj­duje się bowiem w sta­nie mini­mal­nej aktyw­no­ści, mię­dzy 24 a 25 cyklem jede­na­sto­let­niej aktywności.

Nato­miast ciemne, pra­wie bez­k­się­ży­cowe noce, dogodne do obser­wa­cji astro­no­micz­nych, wystą­pią w trze­cim tygo­dniu wrze­śnia, bowiem Księ­życ roz­pocz­nie ten mie­siąc podą­ża­jąc do pełni, która przy­pad­nie w dniu 2.IX. o godz. 07.22, ostat­nia kwa­dra 10.IX. o godz. 11.26, nów 17.IX. o godz. 13.00 i pierw­sza kwa­dra 24.IX. o godz. 03.55. Księ­życ znaj­dzie się w apo­geum (naj­da­lej od Ziemi) 6.IX. o godz. 08, a w pery­geum (naj­bli­żej nas) będzie 18.IX. o godz. 16.

6.IX. Księ­życ zakryje Marsa, u nas nad ranem, widoczne będzie tylko ich wza­jemne ści­słe zbli­że­nie na nie­bie, liczone w minu­tach łuku. Ponadto Księ­życ zbliży się, ale na nieco więk­sze odle­gło­ści, liczone w stop­niach do: Wenus – 14.IX. nad ranem, do Jowi­sza 25.IX. nad ranem, a wie­czo­rem tegoż dnia do Saturna. Będzie zatem co obser­wo­wać, byle nam się odpo­wied­nia pogoda trafiła.

Jeśli cho­dzi o pla­nety, to:

  • Mer­ku­rego można będzie obser­wo­wać bar­dzo nisko nad zachod­nim hory­zon­tem nieba, przez cały wrzesień.
  • Wenus pełni rolę Jutrzenki i poprze­dza wschód Słońca o dobre dwie i pół godziny.
  • Mars gości w gwiaz­do­zbio­rze Ryb, gdzie przy­go­to­wuje się do opo­zy­cji ze Słoń­cem, która będzie 13 paź­dzier­nika, zatem widoczny jest teraz na wschod­nim nie­bie od póź­nych godzin wieczornych.
  • W gwiaz­do­zbio­rze Strzelca, możemy obser­wo­wać na wie­czor­nym nie­bie Jowi­sza, ze swoją wspa­niałą gro­madką gali­le­uszo­wych księżyców.
  • Za nim, dziel­nie kro­czy na nie­bie Saturn, przy­stro­jony w pier­ście­nie z sate­litą Tyta­nem, co możemy podzi­wiać już przez nie­wielką lunetę, który rów­nież gości w Strzelcu. Pole­cam szcze­gól­nie obser­wa­cje zbli­żeń Księ­życa do tych gazo­wych pla­net w dniu 25.IX., rano do Jowi­sza, a wie­czo­rem do Saturna.
  • Uran będzie widoczny od pół­nocy w gwiaz­do­zbio­rze Byka, bowiem dopiero w dniu 31.X. będzie w opo­zy­cji do Słońca.
  • W gwiaz­do­zbio­rze Wod­nika, przez całą noc można obser­wo­wać Nep­tuna, który 11.IX. będzie w opo­zy­cji do Słońca, ale do jego obser­wa­cji trzeba się już posłu­żyć cho­ciażby małą lunetką. Jego dostrze­że­nie może nam uła­twić zbli­że­nie jasnego Księ­życa w pełni do tej pla­nety na odle­głość 4 stopni, dnia 2.IX. o godz. 23.

 

Na zakoń­cze­nie zapa­mię­tajmy sta­ro­pol­skie przysłowie:

Tej naszej Jesieni, świat się kolo­rami tęczy mieni.

 

Wschody i zachody Słońca w Kra­ko­wie – wrze­sień 2020 [PDF]

Wschody i zachody Księ­życa w Kra­ko­wie – wrze­sień i paź­dzier­nik 2020 [PDF]