Pytania, dziesiątki pytań

Tak to jest, kiedy się odwie­dzi Szkołę Pod­sta­wową z pre­lek­cją astro­no­miczną. Jesz­cze w trak­cie opo­wia­da­nia o prze­strzeni poza­ziem­skiej i podró­żo­wa­niu na wokół­ziem­ską orbitę już ręce uczniów są w górze, a po zakoń­cze­niu poga­danki zaczyna się nawała pytań.

We czwar­tek, 28 listo­pada 2019 toku na zapro­sze­nie Pani Iwony Jaro­sik mia­łem przy­jem­ność odbyć pięć spo­tkań z uczniami szó­stych i siód­mych klas Szkoły Pod­sta­wo­wej nr 2 w Wie­liczce. Tam wła­śnie kolejny raz prze­ko­na­łem się, jak żywo jest odbie­rana tema­tyka kosmiczna i jakie wąt­pli­wo­ści tra­pią mło­dych ludzi choćby w tema­cie życia poza­ziem­skiego. Nie mniej­sze zain­te­re­so­wa­nie wzbu­dził także – i to jest regułą – spory okaz mete­orytu żela­znego Mora­sko, jaki tra­fił w ręce uczniów na czas spotkania.

 

 

 

Okaz wędro­wał w rąk do rąk, a oprócz niego ucznio­wie mogli także obej­rzeć nie­wielki okruch pal­la­sytu na pod­świe­tla­nej podstawce.

 

 

Po tych spo­tka­niach wysze­dłem pokrze­piony prze­ko­na­niem, że cie­ka­wość świata i chęć pozna­nia są cią­gle obecne w mło­dych umy­słach, a naszą, nauczy­cieli, jest rze­czą spra­wia­nie, aby je pod­trzy­my­wać i wzmac­niać. Mło­dzie­żowe Obser­wa­to­rium Astro­no­miczne ma tu wielką rolę do speł­nie­nia, zwłasz­cza że za rok od tego czasu, wraz z odda­niem nowej sie­dziby, zyskamy nowe możliwości.

 

Grze­gorz Sęk