Konkurs Poetycki „Astronomiczna liryka” – rozstrzygnięty

Posted by on 26 marca 2021

Konkurs Poetycki „Astronomiczna liryka”  – rozstrzygnięty

Ogól­no­pol­ski Kon­kurs Poetycki „Astro­no­miczna liryka” rozstrzygnięty😊

Z przy­jem­no­ścią infor­mu­jemy, że na Ogól­no­pol­ski Kon­kurs Poetycki „Astro­no­miczna liryka” zgło­szo­nych zostało 27 wierszy.
Zada­niem uczest­ni­ków było napi­sa­nie utworu lirycz­nego o tema­tyce astro­no­micz­nej. I choć było to dla nich duże wyzwa­nie, to otrzy­ma­li­śmy prze­piękne wiersze.

Poni­żej poda­jemy nazwi­ska auto­rów i tytuły wier­szy nade­sła­nych na konkurs:

Char­muszko Tade­usz „Gwiezdny turysta”
Dud­kie­wicz Rok­sana „Super­k­się­życ”
Gefert Greta „Patrzę w górę”
Kałuża Ame­lia „Kosmiczne marzenia”
Kałuża Maciej „Modli­twa do Słońca”
Kar­piń­ski Krzysz­tof „Z czego powstał Wszechświat”
Kępa Patry­cja „Wenus”
Koby­liń­ska Anna „Poezja Słońca”
Koczwara Anna „Nocne oglą­da­nie gwiazd”
Kowal­czyk Igor „Podróż po kosmosie”
Latała Julianna „Gdzieś daleko, gdzie wzrok nie dociera”
Mar­chlew­ska Anna „Uran”
Oli­pra Hubert „Tajem­ni­czy kosmos”
Pili­szew­ska Anna „War­kocz Bereniki”
Plew­niak Mar­tyna „Miko­łaj Kopernik”
Potul­ska Marta „Feeria barw”
Rydzew­ska Wero­nika „Układ Słoneczny”
Sabal­ska Łucja „Czarna dziura”
Sie­mion Zofia „Pod­niebny spektakl”
Skal­ska Olga „Wie­czo­rami waham się”
Sto­sur Arka­diusz „Pod nie­bem peł­nym gwiazd”
Sza­fra­niec Kinga „Spa­da­jące z nieba”
Szten­dur Nata­lia „Roz­wa­ża­nia o kosmosie”
Szy­ma­szek Mał­go­rzata „Koniec świata”
Wil­czyń­ski Szy­mon „Kosmiczny Pas”
Zio­brow­ski Andrzej „Gwiazdy II
Zwo­liń­ski Kuba „O Zie­mio ukochana”

 

Tema­tyka wier­szy była bar­dzo sze­roka, więc komi­sja kon­kur­sowa miała trudny wybór.
Spo­śród nade­sła­nych prac, po wni­kli­wej ana­li­zie, wyło­niono zwy­cięz­ców w 4 kate­go­riach wie­ko­wych: 10+, 15+, 25+ i 65+.

Są to:
Kałuża Ame­lia „Kosmiczne marzenia”
Koby­liń­ska Anna „Poezja Słońca”
Potul­ska Marta „Feeria barw”
Zio­brow­ski Andrzej „Gwiazdy II

 

Ser­decz­nie gra­tu­lu­jemy nie tylko Zwy­cięz­com, ale wszyst­kim auto­rom wier­szy, gdyż zapre­zen­to­wali oni wysoki kunszt poetycki😊.
Nagrody zostaną wysłane pocztą. GRATULUJEMY!!!

 

 

Poni­żej publi­ku­jemy zwy­cię­skie wier­sze😊. Zachę­camy do lektury.

Andrzej Zio­brow­ski – gwiazdy II
jest nie­zwy­kle piękna – do mnie się skrada
poprzez lazur nie­bios po ziemi manowcach
oglą­dam ją co dzień uro­kliwą noc zapowiada
na nie­bie pło­nie z nią sióstr świa­tła gromada

w rze­kach lustrza­nych nie­kiedy widuję
jak świeci wynio­śle w toń ciemną wody
jedyną mi oddaną odtąd już miłuję
kocha­łem roz­kosz­nie gdy byłem młody

pło­nę­łaś nad Betle­jem światu radosna
podzi­wiały cie­bie prządki przy krosnach
świe­ci­łaś wędrow­com w pustynne drogi
twój wdzięk otwiera śliczne mi obłoki

 

Anna Koby­liń­ska – Poezja Słońca
W ogro­dzie ażu­ro­wych gałęzi drżą kałuże światła
pod peł­nym bla­sku błękitem
naj­bliż­sza gwiazda wła­śnie mówi nam o trwa­ją­cym dniu
jak zło­ci­sta tar­cza zegara czasu

ogromna kula gorą­cej plazmy
prze­peł­niona tem­pe­ra­tu­rami poezji
naj­wyż­szymi gdzie najgłębiej
gdzie więk­sze ciśnie­nie i gęstość – w jądrze

aż zacho­dzą reak­cje termojądrowe
wodór zamie­nia się w hel
a słowa w zdania

niczym wier­sze na skrzy­dłach ksiąg
fotony jako ener­gia wędrują
przez strefę pro­mie­ni­stą, konwektywną…
wresz­cie przez fotos­ferę aż do korony

z pręd­ko­ścią światła
jak nie­spo­dzie­wa­nie olśnie­wa­jąca myśl
docie­rają do powierzchni Ziemi

iskrzą na falu­ją­cych wodach jezior
foto­syn­tezą kar­mią zie­lone źdźbła traw
błysz­czą na zwę­ża­ją­cych się lekko źrenicach
i sze­lesz­czą­cych kart­kach tomiku wierszy

 

Marta Potul­ska – FEERIA BARW
Jest takie zja­wi­sko, które bar­dzo zachwyca.
Nazywa się ono – mgławica.
Defi­ni­cję powi­nien znać każdy z Nas,
A mia­no­wi­cie jest to roz­le­gła, gazowa, kolo­rowa otoczka gwiazd.

Powiem Wam też cie­ka­wostkę taką,
Iż mamy mgła­wice emi­syjną, reflek­syjną, spi­ralną i planetarną.
Każda z nich ina­czej wygląda,
Za pomocą tele­skopu się je ogląda.

Cie­kawa, prze­piękna przez tele­skop Hubble’a widziana,
Jest mgła­wica Kocim Okiem nazwana.
Her­schela pięk­ność jasnooka,
Należy do gwiaz­do­zbioru Smoka.

Jest tez taka co na skrzy­dłach ma gazowy, barwny pyłek,
A co to takiego ? Mgła­wica motylek.
Ukryta za gęstym koko­nem pyłu,
A jed­nak naj­ja­śniej­sza z tylu.

Miło­śni­kom astro­no­mii w każ­dym rejonie,
Jest dobrze znana – mgła­wica w Orionie.
W prze­strzeni kosmicz­nej występuje,
Maleń­kie gwiazdki produkuje.

Na sam koniec chcę powie­dzieć Wam,
Iż mgła­wice to nie­zwy­kły w astro­no­mii stan.
Róż­no­rod­ność ich mie­nią­cych feerii barw
Zain­te­re­so­wa­nia naszego wart.

Wytęż wzrok! Wytęż rozum!
Astro­no­mię zrozum.

 

Ame­lia Kałuża – Kosmiczne marzenia
Miko­łaj Koper­nik Słoń­cem się interesował,
Jurij Gaga­rin Zie­mię z wysoka obserwował,
Neil Arm­strong na Księ­życu wylądował,

łazik po Mar­sie powoli wędrował.
Obie galak­tyki im się po nocach śniły,
marze­nia swoje nie wszyst­kie spełnili,
ale całej ludz­ko­ści przy­kład dobry dali,
a swoje pomy­sły w czyn zamieniali.

I ja cza­sem przez lunetę patrzę,
i po cichutku sobie marzę,
że wkrótce sama z bliska
kosmos zobaczę.

 

Kata­rzyna Kołodziej