Edukacja dotyczy wszystkich

Popu­la­ry­za­cja astro­no­mii rów­nież. Nawet osoby z dys­funk­cjami – nie­wi­dzące, nie­do­wi­dzące, nie­sły­szące, z wadami narzą­dów ruchu, a także doro­śli i dzieci z zabu­rze­niami roz­wo­jo­wymi odwie­dzają nasze Obser­wa­to­rium w nadziei na sko­rzy­sta­nie z ofe­ro­wa­nych poka­zów, pre­lek­cji i sean­sów pla­ne­ta­ryj­nych. Z roku na rok takich grup będzie wię­cej, bowiem coraz sze­rzej otwie­rają się drzwi szkół spe­cjal­nych, domów opieki czy też pla­có­wek dzien­nego pobytu, nie­stety rośnie także liczba dzieci i mło­dzieży dotknię­tych auty­zmem czy też jego łagod­niej­szą formą w postaci zespołu Asper­gera. Nasi nauczy­ciele powinni być przy­go­to­wani do przyj­mo­wa­nia takich grup, zwłasz­cza, że czeka nas roz­bu­dowa zwią­zana z likwi­da­cją barier archi­tek­to­nicz­nych i powięk­sze­niem moż­li­wo­ści oraz posze­rze­niem oferty popu­la­ry­za­cyj­nej. Dla­tego też korzy­sta­jąc z zapro­sze­nia wzią­łem udział w obcho­dach Dnia God­no­ści Osób z Nie­peł­no­spraw­no­ścią Inte­lek­tu­alną, jaki zor­ga­ni­zo­wany został w Cie­szy­nie na Wydziale Etno­lo­gii i Nauk o Edu­ka­cji Uni­wer­sy­tetu Ślą­skiego.
W jego trak­cie odbyły się warsz­taty pro­wa­dzone przez stu­den­tów, a całość zamknęła uro­czy­sta gala sce­niczna. W jej trak­cie do muzyki z popu­lar­nej pie­śni żoł­nier­skiej wystą­pił „Chór Niemy”, czyli grupa inter­pre­tu­jąca tekst w języku migo­wym. Zwie­dzi­łem także dwie pra­cow­nie, spe­cjal­nie przy­sto­so­wane i wypo­sa­żone do pracy z dziećmi nie­peł­no­spraw­nymi – tech­nika może być sprzy­mie­rzeń­cem nauczyciela.

Pomysł orga­ni­za­cji Dnia God­no­ści w Cie­szy­nie pod­dała przed kilku laty dr Dorota Pry­sak, adiunkt na UŚ. Ona też, za zgodą dzie­kana Wydziału, pro­fe­sora Zenona Gaj­dzicy, wyra­ziła chęć odwie­dze­nia MOA celem nawią­za­nia współ­pracy mię­dzy naszymi pla­ców­kami. Zapro­po­no­wa­łem zatem, aby zapro­sić Panią Pry­sak do spę­dze­nia w MOA 5 – 6 godzin w cza­sie, kiedy prze­by­wają u nas grupy szkolne, celem pozna­nia spe­cy­fiki naszej pla­cówki. Dobrym ter­mi­nem takiej wizyty byłby na przy­kład pierw­szy tydzień czerwca. Nato­miast w nowym roku szkol­nym zapro­si­li­by­śmy Panią Pry­sak na szko­le­niową Radę Peda­go­giczną. Uwa­żam, że w obli­czu nowych wyzwań powin­ni­śmy uzbra­jać się w coraz to nowe kom­pe­ten­cje, co zresztą od zawsze było wyróż­ni­kiem naszej kadry.

 

 

 

 

 

 

Grze­gorz Sęk