Szósty etap programu edukacyjnego „Być Jak Ignacy. Zostań ambasadorem nauki” dotyczył zagadnień związanych z komunikacją międzyludzką.
Odgrywając scenki oraz biorąc udział w grach dydaktycznych dzieci uczyły się, jak skutecznie się komunikować, jakie są bariery w komunikacji i jak je pokonywać. Dzieci poznały również nowe pojęcie- asertywność, czyli umiejętność wyrażania własnych uczuć i opinii w sposób otwarty, bez lęku, a zarazem z szacunkiem do innych osób.
Próbowaliśmy również porozumiewać się bez słów, tak jakby każde dziecko władało obcym dla pozostałych językiem. Okazuje się, że wiele gestów i wyrazów twarzy jest uniwersalnych. Moglibyśmy za ich pomocą wydawać proste komunikaty zrozumiałe dla innych niemal w każdym zakątku świata. Język ciała jest najpopularniejszym językiem na świecie. Spośród języków werbalnych, najpopularniejszym językiem ojczystym jest język mandaryński (jeden z języków chińskich). Posługuje się nim ponad miliard osób. Język polski jest językiem ojczystym dla około 44 milionów osób. Funkcją języka, oprócz porozumiewania się, jest również integracja narodu. Dzięki wspólnemu językowi można śpiewać razem hymn, świętować ważne dni i czuć, że się należy do wspólnoty.
Osoby z niepełnosprawnością komunikują się w trochę inny sposób niż większość społeczeństwa. Ludzie, którzy nie słyszą lub niedosłyszą posługują się językiem migowym. Natomiast osoby niewidome lub niedowidzące czytają z wykorzystaniem alfabetu Braille’a.
Język migowy służy do porozumiewania się bez używania narządu słuchu. Komunikacja polega na przekazywaniu sobie słów za pomocą gestów. Na świecie istnieje około 300 języków migowych, zaś w Polsce obowiązuje PJM (Polski Język Migowy). Uczniowie nauczyli się „migać” podstawowe zwroty grzecznościowe oraz nazwy niektórych zwierząt i przedmiotów.
Pismo Braille’a to pismo punktowe, którym posługują się osoby niewidzące. Podstawą systemu jest sześciopunkt nazywany znakiem tworzącym. Kombinacja i ułożenie poszczególnych kropek tworzy możliwość napisania 64 znaków, a opuszki palców dotykają i „czytają” wypukłe punkty. Ponieważ w Obserwatorium jest wiele miejsc opisanych alfabetem Braille’a, uczniowie wędrowali po budynku i szukali takich zapisów. Następnie ich zadaniem było rozszyfrowanie znalezionych informacji. Komunikaty zapisane alfabetem Braille’a znajdują się również na opakowaniach leków. Zadaniem dzieci było wyciąć odpowiednie litery z pustych kartoników po lekarstwach i zapisać swoje imię pismem Braille’a.
Tradycyjnie uczniowie wykonali również gazetkę ścienną dotyczącą komunikacji międzyludzkiej.
