Spojrzenie w wakacyjne niebo 2024

Posted by on 25 czerwca 2024

 Spojrzenie w wakacyjne niebo 2024

Wresz­cie po wybor­czych mara­to­nach, docze­ka­li­śmy waka­cyj­nych urlo­pów, zatem będziemy teraz korzy­stać z dobro­dziejstw sło­necz­nego nieba.  Rze­czy­wi­ście, jest to bowiem okres dłu­gich dni, a krót­kich nocy, które nie­zbyt sprzy­jają obser­wa­cjom astro­no­micz­nym. Tym nie mniej, wiele cie­ka­wych zja­wisk będziemy mogli zaob­ser­wo­wać na nie­bie w okre­sie tego­rocz­nych waka­cji, z któ­rych nie­wąt­pli­wie na wyróż­nie­nie, zasłu­gują w dru­giej deka­dzie sierp­nia słynne Per­se­idy. Posta­rajmy się w tym celu wyko­rzy­stać wolny czas, a być może pogoda wresz­cie dosto­suje się do naszych ocze­ki­wań.  Zatem z głową  pod­nie­sioną do góry, spójrzmy co tam na naszej sfe­rycz­nej sce­nie, szy­kuje nam pogodne niebo.

W mie­siące waka­cyjne, na połu­dniowo-wschod­nim nie­bie, gdy dobrze się ściemni, a w lipcu to dopiero na godzinę przed pół­nocą, kró­luje tzw. Trój­kąt letni. Two­rzą go trzy gwiazdy pierw­szej wiel­ko­ści:  Deneb, Wega i Altair. Należą one, w kolej­no­ści, do gwiaz­do­zbio­rów: Łabę­dzia, Liry i Orła. W trój­ką­cie tym, naj­wy­żej nad hory­zon­tem, mie­ści się pra­wie w cało­ści Łabędź (jego jasne gwiazdy two­rzą krzyż), na prawo, nieco poni­żej Lira i u dołu Orzeł.  Przez wszyst­kie te trzy gwiaz­do­zbiory, w ich tle,  prze­biega Droga Mleczna, w któ­rej cen­trum kró­luje ponoć masywna czarna dziura. Aby Galak­tykę na nie­bie dostrzec, wystar­czy tylko sprawne oko i poświę­ce­nie paru chwil w bar­dzo późny pogodny wie­czór, ale z dala od zbęd­nych świa­teł.  W pierw­szym tygo­dniu  waka­cji, w dniu 5 lipca ran­kiem, Zie­mia na orbi­cie oko­ło­sło­necz­nej znaj­dzie się naj­da­lej od Słońca (w aphe­lium), w odle­gło­ści ponad 152 mln km od niego. Nato­miast Słońce w swej „wędrówce” po Eklip­tyce  podąża powoli  ku rów­ni­kowi nie­bie­skiemu, przez co jego dekli­na­cja będzie sys­te­ma­tycz­nie maleć, a w związku z tym noce staną się nie­znacz­nie, ale coraz to dłuż­sze, a dni nie­stety  krótsze.

W Nie­po­ło­mi­cach, w dniu 1 lipca Słońce wscho­dzi o godz. 4.35, a zacho­dzi o godz. 20.53, czyli dzień będzie trwał 16 godzin i 18 minut. Będzie już krót­szy od naj­dłuż­szego dnia w roku o 5 minut; nato­miast 31 sierp­nia Słońce wscho­dzi o 5.54, a zacho­dzi o 19.26, czyli będzie nam świe­cić przez 13 godzin i 33 minuty: zatem przez waka­cje ubę­dzie nam dnia o 2 godziny i 45 minut. W mię­dzy­cza­sie zaś, Słońce w swej „wędrówce” wśród zna­ków Zodiaku, przej­dzie 22 lipca, ze znaku Raka w znak Lwa, a w mie­siąc póź­niej,  wstąpi w znak Panny. Jeśli zaś cho­dzi o aktyw­ność magne­tyczną Słońca, to utrzy­muje się ona w waka­cje, nadal na bar­dzo wyso­kim pozio­mie. Znacz­nie zaś zwięk­szona, w jego 25 cyklu aktyw­no­ści, może wystą­pić w poło­wie lipca i sierp­nia, czego widomą oznaką będą wzro­sty ilo­ści plam, pro­tu­be­ran­cji i roz­bły­sków w fotos­fe­rze Słońca. Nato­miast zawsze należy się liczyć z nie­spo­dzian­kami z jego strony; np. nagłym sil­nym roz­bły­skiem rent­ge­now­skim i towa­rzy­szą­cym mu wyrzu­tem pla­zmy w prze­strzeń mię­dzy­pla­ne­tarną, z pręd­ko­ścią ponad 1000 km/sek., co może zagra­żać astro­nau­tom w Mię­dzy­na­ro­do­wej Sta­cji Kosmicz­nej zwięk­sze­niem szko­dli­wego pro­mie­nio­wa­nia, a u nas, moż­li­wo­ścią zaob­ser­wo­wa­nia w Mało­pol­sce kolo­ro­wej zorzy polarnej.

Księ­życ nato­miast roz­pocz­nie i zakoń­czy waka­cje, podą­ża­jąc do nowiu. Kolej­ność jego faz w lipcu będzie zatem nastę­pu­jąca:  nów 6.VII. o godz. 00.57,  pierw­sza kwa­dra 14.VII. o godz. 00.49,  peł­nia 21.VII. o godz. 12.17 i ostat­nia kwa­dra 28.VII. o godz. 04.51. W sierp­niu nato­miast: nów 4.VIII. o godz. 13.13, pierw­sza kwa­dra 12.VIII. o godz. 17.19, peł­nia 19.VIII. o godz. 20.26 i  ostat­nia kwa­dra 26.VIII. o godz. 11.26. W pery­geum (naj­bli­żej  Ziemi) znaj­dzie się Księ­życ  24.VII. o godz.08 oraz 21.VIII. o godz. 07.  Nato­miast w apo­geum (naj­da­lej od Ziemi) będzie  12.VII. o godz. 10 oraz 9.VIII. o godz.04. Warto też pamię­tać, że 20 lipca minie już 55 lat, od kiedy to sta­tek Apollo 11 wylą­do­wał na Księ­życu, a dzień póź­niej, stopy czło­wieka  (Neil Arm­strongBuzz  Aldrin) po raz pierw­szy dotknęły powierzchni Srebr­nego Globu. Wypada  zatem spoj­rzeć bar­dziej sen­ty­men­tal­nie na nasz Księ­życ, będący jesz­cze aktu­al­nie rezer­wa­tem ści­słym, gdzie jak głosi legenda, wciąż na nowych śmiał­ków, a dotych­czas było ich tylko 12, ponoć czeka nasz Mistrz Twar­dow­ski.

Jeśli zaś cho­dzi o pla­nety, to Mer­ku­rego  będzie można obser­wo­wać przez cały lipiec, na wie­czor­nym nie­bie, nisko nad zachod­nim hory­zon­tem,  aż do końca pierw­szej dekady sierp­nia. Potem skryje się za Słoń­cem, by poja­wić się nisko na wschod­nim nie­bie koń­cem sierp­nia.  Do Mer­ku­rego w dniu 7 lipca zbliży się wie­czo­rem sierp Księ­życa w na odle­głość 3 stopni. Ponadto, 25 lipca pla­neta zbliży się do Regu­lusa, naj­ja­śniej­szej gwiazdy w kon­ste­la­cji Lwa, na odle­głość  1.7 stopnia.

Wenus  widoczna będzie dopiero od połowy lipca na wie­czor­nym nie­bie. Peł­nić będzie rolę Gwiazdy Wie­czor­nej  aż do wio­sny  2025 roku.  W swej waka­cyj­nej wędrówce po nie­bie, w dniu 4 sierp­nia pla­neta zbliży się na odle­głość  1 stop­nia do Regu­lusa, czyli Serca Lwa.

Mars, prze­by­wa­jący w lipcu w gwiaz­do­zbio­rze Ryb, przej­dzie przez gwiaz­do­zbiór Barana do kon­ste­la­cji Byka, gdzie 5 sierp­nia zbliży się do Alde­ba­rana na odle­głość 5 stopni.  Będzie on widoczny coraz dłu­żej na wie­czor­nym nie­bie. Do Marsa zbliży się Księ­życ w dniu 1.VII. na odle­głość 4 stopni, co uła­twi nam  obser­wa­cje czer­wo­nej pla­nety. Ponadto, pla­neta zbliży się na 5 stopni do Ple­jad w dniu 20 lipca i do Jowi­sza w dniu 14 sierp­nia na odle­głość 0.3 stopnia.

W gwiaz­do­zbio­rze Byka, możemy w  dru­giej poło­wie  waka­cyj­nych nocy, coraz dłu­żej z upły­wem dni, obser­wo­wać Jowi­sza z jego gro­madką gali­le­uszo­wych księ­ży­ców, który dopiero 7 grud­nia będzie w opo­zy­cji do Słońca. Ta olbrzy­mia pla­neta, 13 lipca rano, zbliży się do Alde­ba­rana na odle­głość 5 stopni. Do Jowi­sza zbliży się Księ­życ:  3 lipca i 27 sierp­nia ran­kiem, a 31 lipca po pół­nocy. Uwa­żam, że warto będzie poświę­cić cho­ciaż parę chwil, na obser­wa­cje tej ostat­niej koniunkcji.

Saturn zaś przy­stro­jony w pier­ście­nie, które możemy podzi­wiać już przez nie­wielką lunetę, wscho­dzi w lipcu tuż przed pół­nocą, gości w gwiaz­do­zbio­rze Wod­nika. Będzie on w opo­zy­cji do Słońca w dniu 8 wrze­śnia, zatem możemy go prak­tycz­nie obser­wo­wać na noc­nym nie­bie cały czas przez drugą połowę waka­cji, rów­nież aka­de­mic­kich. Do Saturna  zbliży się też nasz Księ­życ, a mia­no­wi­cie: 24 lipca chwilę przed pół­nocą, oraz 21 sierp­nia parę chwil po północy.

Nato­miast Uran Nep­tun widoczne będą późno w dru­giej poło­wie nocy, odpo­wied­nio w gwiaz­do­zbio­rach BaranaRyb. Koń­cówka urlo­powa będzie lep­szym, niż począ­tek waka­cji,  okre­sem do obser­wa­cji  tych pla­net, w związku z ich prze­by­wa­niem bli­żej  opo­zy­cji:  Nep­tun – 21.IX., a  Uran – 17.XI.  Aby te pla­nety  dostrzec, musimy się jed­nak posłu­żyć cho­ciażby lor­netką, a naj­le­piej sto­su­jąc do obser­wa­cji lunetę. Okiem nie­uzbro­jo­nym w optykę, po pro­stu  ich nie będzie widać.

Jeśli zaś cho­dzi o natu­ralne fajer­werki, to w dru­giej poło­wie lipca, z mak­si­mum 28.VII., można obser­wo­wać powolne mete­ory z roju Akwa­ry­dów, któ­rych radiant leży w gwiaz­do­zbio­rze Wod­nika; w obser­wa­cjach dopiero

po pół­nocy, będzie nam prze­szka­dzał Księ­życ  w ostat­niej kwa­drze. Nato­miast od 17 lipca do 24 sierp­nia pro­mie­niują – znane ludziom od stu­leci – Per­se­idy, zwane też łzami św. Waw­rzyńca. Główne, roz­cią­głe ich mak­si­mum wystąpi ran­kiem 13 sierp­nia.  Obser­wa­cjom w dru­giej poło­wie nocy nie  będzie prze­szka­dzał Księ­życ podą­ża­jący do pierw­szej kwa­dry.  Zapra­szam więc  do  obser­wa­cji  tego słyn­nego roju mete­orów – warto bowiem zarwać tro­chę nocy, z piątku na  sobotę, aby zoba­czyć te liczne „spa­da­jące gwiazdy”. Pamię­tajmy też o dłu­go­ter­mi­no­wej sta­ro­pol­skiej – wciąż aktu­al­nej – pro­gno­zie pogody:

 „Czego desz­czowy lipiec i  gorący sier­pień nie dowa­rzy, tego póź­niej wrze­sień nie usmaży”

Wschody i zachody Księ­życa lipiec-sier­pień 2024
Wschody i zachody Słońca – lipiec 2024
Wschody i zachody Słońca – sier­pień 2024

dr Adam Michalec
MOA  w  Niepołomicach,
13 maja 2024