Być jak Ignacy cz. VI

W kwiet­niu uczest­nicy kon­kursu „Być jak Ignacy. Zostań amba­sa­do­rem nauki” uczyli się o wzroku, świe­tle i złu­dze­niach optycz­nych. To już przed­ostatni etap tego pro­gramu edukacyjnego.

Na począ­tek ucznio­wie zazna­jo­mili się z budową oka i spo­so­bem, w jaki reje­struje ono świa­tło. Następ­nie prze­szli­śmy do tematu kolo­rów. Dzieci przy­po­mniały sobie, jak kie­dyś widziały tęczę, roz­sz­cze­pi­li­śmy także świa­tło białe za pomocą płyty CD, siatki dyfrak­cyj­nej oraz pry­zmatu. Wyko­na­li­śmy rów­nież odwrotne doświad­cze­nie- połą­czy­li­śmy świa­tło z kolo­ro­wych lata­rek (nie­bie­ski, czer­wony, zie­lony) i otrzy­ma­li­śmy w wyniku świa­tło białe. Dzieci wyko­nały kolo­rowe bączki, które, gdy szybko wiro­wały, zda­wały się zmie­niać kolor na pra­wie biały. Dzięki tym doświad­cze­niom, uczest­nicy zajęć zro­zu­mieli, że świa­tło białe jest mie­sza­niną świa­tła w róż­nych kolorach.

Każdy uczeń skon­stru­ował pro­sty spek­tro­skop, słu­żący do obser­wa­cji widma świa­tła. Dzięki temu, dzieci mogły porów­nać widma pocho­dzące z róż­nych źró­deł świa­tła np. Słońca, ekra­nów wyświe­tla­ją­cych różne barwy, róż­nego rodzaju żaró­wek oraz gazów pobu­dzo­nych do świe­ce­nia. Pod­opieczni Klubu Mło­dego Odkrywcy zaob­ser­wo­wali i nauczyli się roz­róż­niać widma cią­głe i liniowe.

Uży­wa­jąc spe­cjal­nych oku­la­rów dzieci miały oka­zję zoba­czyć świat odwró­cony do góry nogami, czyli wła­ści­wie tak, jak obraz reje­strują nasze oczy. Dopiero w mózgu obraz jest odwra­cany i inter­pre­to­wany. Tak naprawdę za widze­nie odpo­wiada wła­śnie mózg, a nie oczy, które są jedy­nie narzę­dziem. Jed­nak mózg nie jest nie­omylny i cza­sami można go oszu­kać, w wyniku czego widzi coś, co nie ist­nieje. Tak się dzieje, gdy patrzymy na ilu­zje optyczne. Ucznio­wie z zadzi­wie­niem oglą­dali róż­no­ra­kie złu­dze­nia optyczne, figury dwu­znaczne oraz figury nie­moż­liwe przed­sta­wione na dzie­łach Mau­ritsa Cor­ne­lisa Eschera. Ulu­bione złu­dze­nia optyczne uczniów zapre­zen­to­wane są na gazetce ścien­nej znaj­du­ją­cej się w bibliotece.

Uczest­nicy zajęć oglą­dali obrazy powsta­jące w krzy­wych lustrach i dys­ku­to­wali, dla­czego i jak odbi­cie jest zde­for­mo­wane. Zapo­znali się rów­nież z dzie­łami Istvana Oro­sza, które dopiero w zwier­cia­dle cylin­drycz­nym uka­zują, co tak naprawę autor chciał przed­sta­wić. Następ­nie ucznio­wie pró­bo­wali sami nary­so­wać obrazki, które przyjmą wła­ściwą formę dopiero w lustrza­nym cylindrze.

Kwie­cień to rów­nież mie­siąc, w któ­rym grupa uczest­ni­ków pro­gramu „Być jak Ignacy” udała się na wycieczkę edu­ka­cyjną do Pla­ne­ta­rium Ślą­skiego w Cho­rzo­wie i Fun­zeum w Gliwicach.

Alek­san­dra Kowalska